یاس کبود

مختصری از زندگی نامه شهید سید شهدای هفتم تیر

06 تیر 1395 توسط مرضيه موسوي ندوشن

آیة الله دكتر سید محمد حسینی بهشتی در دوم آبان سال 1307 در محله لومبان اصفهان به دنیا آمد. شهید بهشتی تحصیلات خود را تا پایان سال دوم دبیرستان در آن شهر گذراند. به خاطر علاقه شدیدی كه به علوم اسلامی داشت به حوزه علمیه اصفهان وارد شد. دروس علمی را تا اواخر سطوح عالیه در همان حوزه خواند و در سال 1325 راهی حوزه علمیه قم گردید. ایشان پس از طی یك سلسله آموزش ها و كسب فیض از محضر اساتید و مراجع، به خصوص امام خمینی (ره) با عده ای از فضلای حوزه، درس اصول و فقه آیة الله داماد را كه مورد علاقه طلاب جوان بود بنیانگذاری كرد. همچنین به همراه دوستان دیگرچون آیة الله شهید مطهری و فقهای دیگر در درس خارج امام خمینی ( ره) حاضر شدند.

شهید بهشتی پس از اخذ دیپلم در سال 1330 دوره لیسانس دانشكده الهیات و معارف اسلامی و همچنین در سال 1338 دوره دكترای این دانشكده را به پایان رسانید. وی از سال 1330 تدریس در دبیرستانهای قم را آغاز كرد و در سال 1333 دبیرستان دین و دانش قم را تاسیس نمود. از جمله خدمات فرهنگی ارزنده شهید بهشتی، می توان ایجاد امكانات آموزش زبان و علوم روز را برای فضلای حوزه علمیه قم نام برد. درهمین رابطه كانون اسلامی دانش آموزان و فرهنگیان قم را پایه گذاری كرد. شهید بهشتی در سال 1342 مدرسه علمیه حقانی را تاسیس كرد و به كمك جمعی از فضلای حوزه علمیه اقدام به تشكیل گروه تحقیقاتی پیرامون حكومت در اسلام نمود. در همان اوقات توسط سازمان امنیت ” ساواك” از قم به تهران انتقال یافت و در سال 1343 در تهیه برنامه جدید تعلیمات دینی مدارس شركت كرد و یك سال بعد یعنی در سال 1344 به آلمان عزیمت كرد. در آنجا علاوه بر یك سلسله آموزشها و حركتها كه به طور طبیعی ناشی از اصالت فكری و عمق مغز ایدئولوژیك وی بود به بنیانگذاری گروه فارسی زبان در انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا اقدام كرد.

شهید بهشتی در سال 1349 به تهران بازگشت و جلسات تفسیر قرآن ایجاد كرد . در همین رابطه با همكاری شهید دكتر باهنر و دیگران در آموزش و پرورش مشغول تهیه كتاب تعلیمات دینی مدارس شدند. در آذرماه 1357، ضمن تلاش گسترده ای جهت ایجاد روحانیت مبارز تهران به اتفاق شهیدان استاد مطهری و دكتر مفتح و آیات عظام مهدوی كنی و امامی كاشانی كوشید وجمعی دیگراز علمای مبارز درسراسر ایران به عنوان یك هسته اساسی از آن حمایت كرده و به آن پیوستند. طی سالهای 1329 تا 1332 در دفاع از حكومت ملی دكتر مصدق به همراه روحانیت مبارز از چهره های فعال و كارسازی بود كه در به راه انداختن تظاهرات ضد رژیم در اصفهان نقش مهمی داشت.

بهشتی تنها، مرد علم و بیان و قلم نبود بلكه در میدان مبارزه نیز مردانه جنگید. به ویژه ازآغاز قیام امام خمینی (ره) در سال 1341، به همكاری با جمعیتهای مؤتلفه اسلامی برخاست و به عضویت شورای روحانیت آن انتخاب گردید.

او در برگزاری راه پیمایی های عظیم چهارم شوال و تاسوعا و عاشورای 57 نقشی مؤثر داشت. سخنرانیهای پرشور شهید مخصوصاً در روز 16 شهریور در مسجد صاحب الزمان ” عج” تحرك فراوانی به مردم داد. هنگامی; كه امام (ره) در پاریس بودند، برای تبادل نظر با امام (ره) به آنجا رفت و سپس به فرمان امام(ره) به عضویت شورای انقلاب اسلامی ایران برگزیده شد. نقش موثر و رهبری كننده ایشان در آن زمان كاملاً محسوس بود. شهید بهشتی هنگام شهادت علاوه بر رهبری حزب جمهوری اسلامی و عضویت شورای انقلاب، رئیس دیوان عالی كشور نیز بود

منبع : سایت آوینی 

مصیبت فراموش شده

06 تیر 1395 توسط مرضيه موسوي ندوشن

 

 خداوند فرموده است :«هیچ مصیبتی به شما نمی رسد مگر اینکه خودتان سبب آن شده اید !»1

در این شبها باید از گناهانی توبه نمود که مارا مصیبتها دست به گریبان نموده است . تا خداوند نبخشاید رهایی از درد ها و مصیبتها هم امکان نخواهد داشت.

اما تا به حال اندیشیدهایم،بزرگترین مصیبتی که در زندگی گریبان گیر ان هستیم،کدامین مصیبت است ؟کدامین درد وبلاستکه با فزونی گناهانمان،گرفتار آن شده آن شده ایم ؟

کمی رزق؟ سختی و فشار زندگی ؟ بیماری های بی درمان و طاقت فرسا ؟ و یا حتی مستجاب نشدن دعا ؟هر کس متناسب با ظرفیت و میزان سختی که از هر کدام این دردها به دوش می کشد لب به سخن می گشاید . اما گویا من یک مصیب را از یاد برده اند آنگونه از آن غافل ام که حتی به عنوان کوچکترین و کمترین مصیبت هم آنرا به زبان نیاوردم !

آری مصیبت غیبت امام زبان علیه السلام را به فراموشی سپرده ام و آنگونه از آن غافل شده ام که حتی به عنوان آخرین مصیبت هم آنرا بیان نکردم! مصیبتی که تمام دردها از آن ریشه می گیرد! بزرگترین مصیبت را از آن رو غیبت امام زمان علیه السلام نمی خوانم که اساسا  آنرا مصیبت نمی دانم 1 غیب امام عصر علیه السلام بزرگترین درد زندگی ام نیست، اصلا به آن فکر نمی کنم ! بود و نبود امام زمان علیه السلام برایم یکسان است  که آنرا از یاد برده ام ! چرا غیبتش را مصیبت بخوانم در حالی که صبح تا به شام از نبودش رنجی حس نمی کنم …! اما و الله قسم ! امام عصر علیه السلام مصیبت است و بزرگترین آنها ! آنقدر غرق دنیا شده ام و به فکر خود هستم که لحظه ای به  ان نمی اندیشم ! 2

1آیه ی30سوره ی شوری 

2:کتاب شب های بی قراری به تحریر دکتر سید محمد بنی هاشمی 

صص:32 و 33 و 34

حاجت امام زمان در شب قدر چیست؟؟؟؟

05 تیر 1395 توسط مرضيه موسوي ندوشن

اگر بدانی امام زمان علیه السلام حاجتی دارند که سخت گرفتار آن هستند و روزشان به شب نمی رسد مگر اینکه گرفتاریشان عذابشان می دهد ، فکری برای کمک به ایشان نمی کنی ؟ مگر این زبان حال ایشان نیست که اشک می ریزند و به خداند التماس می کنند و ازدست زمانه و غیبتشان شکایت پیش ائ می برند که :

«بار خدایا به تو شکایت کنم از غیبت و از سختی و گرفتاری روزگار که بر سرم هوار شده است ….»

پس چگونه باید امام زمان علیه السلام از من و تو درخواست کنند که برایشان دعا کنیم تا خداوند فرجشان را برساند ؟مگر به منو تو نفرمودند که  

«برای فرجم بسیار دعا کنید …..»

این زبان حال و درد رنج اربابی است که خود از غیبتش به ستوه به ستوه آمده است و بازهم عین خیالمان نیست ! 1

1:کتاب شب های بی قراری

نویسنده :دکتر سید محمد بنی  هاشم 

صص:36 و 37

ای قدر شب قدر کجایی

04 تیر 1395 توسط مرضيه موسوي ندوشن

                                                    

ما منتظر روئیت سلطان جهانیم 

مهمان خدا بر سر خوان رمضانیم 

هنگام اجابت شدن جمله دعا هاست 

حیف است که ما قدر شب قدر ندانیم 

سروده ی : سیده صدیقه عظیمی نیا 

 

!!!ما منتظريم يا او؟

27 خرداد 1395 توسط مرضيه موسوي ندوشن
!!!ما منتظريم يا او؟
انتظار واژه ایست که فکر هر شنونده را به افقی دور هدایت می کند. واژه ای که مژده تغییر را با خود دارد. واژه ای که برای هر چه باشد، کوچک یا بزرگ، منتظر را بی قرار می کند. واژه ای سراسر شور و التهاب
حال اگر این انتظار از درونی لبریز از رنج و درد شکل گرفته باشد و بر مژده ای بزرگ بشارت دهد، دیگر نمی شود برای آن بهایی تعیین کرد. لحظه هایی که امید را بارها و بارها در ضمیر منتظران به قلیان در می آورد و نصب العین دلهای بیدار، قرار مي گيرد. و اینجاست که انتظار قداست میگیرد و هر لحظه، انتظار منجي عالم كشيدن گويي عبادت بي انتهايي براي مستضعفان می شود

مظلومان چشم انتظار، ستم ديدگان اميدوار، از نفس افتادگان در كوران دود و آتش و كينه ي زمانه، همه در جستجوي يك حقيقتند و آن را انتظار مي كشند.
همه ادیان و مذاهب و ملل علی رغم تفاوتهای فراوان بر یک اصل اتفاق دارند و آن چیزی نیست جز گسترش عدالت در سراسر گیتی، همه بر این باورند که دادگستری خواهد آمد و بی داد را ریشه کن خواهد کرد.
حتی ابداع کنندگان بی بصیرت ثقیفه نیز بر این اصل اتفاق دارند و به آن معتقدند و باور دارند که دادگری عدالت گستر ظهور خواهد کرد و جهان را سراسر نور خواهد نمود.
آري!! نوري خواهد آمد
آن زمان كه ظلمت سراسر گيتي را فراگرفته باشد
وقتي خواهد آمد كه همه بندگان خدا از ظلم به ستوه آمده باشند
و در اين درياي بي كران غم و اندوه، انتظار، ديگر وصال معشوقي و دلداده اي به تنهايي نيست، بلكه دارويي است براي درد بي درمان جامعه ای دلمرده و پریشان
!!!نعمتي بزرگ نزول خواهد كرد و خزائن زمين آشكار خواهد شد و مومنان از جيب هم خرج خواهند كرد، بي هيچ اكرايي
!!ولي آيا اين همه نعمت بي هيچ متاعي نازل مي شود؟ و با هر هرزگي و لاابالي گري، در ظرف كثيف جامعه جاري مي گردد؟
باورش كمي مشكل است، و داورش بسيار نكته گير، و ما غافليم از اينكه اين انتظار به تنهايي براي وصال يار كافي نيست و اين است كه نمي شود حتي حدس زد زمان تحقق آن را

شوراین انتظار وقتی به نهایت میرسد که نه عاشق میداند کی به سر خواهد آمد و نه معشوق، و همه در این دایره سرگردانند.
!!و اينجاست كه بايد پرسيد آيا فقط ما منتظريم؟
آيا فقط انتظاري از طرف عاشق براي معشوق است؟
آيا يك طرف نياز است و يك طرف ناز؟
:راستي باورش سخت است كه اينگونه باشد وقتي گفته اند
.اين انتظار آن زمان به سر خواهد آمد كه عاشقان آماده باشند، وقتي خواهش آنها از اعماق وجودي سراسر پاكي و طراوت برخيزدوقتي زمينه ساز اصلي حضور معشوق را، در تقلاي عاشق قرار داده باشند و وقتي دعا و خواهش منتظران، راه را براي حضور منجي باز مي كند، آنجاست كه بايد گفت: « بخوان دعاي فرج را دعااثر دارد
وقتي بدانيم او نيز چه ميزان بر اين وصل لحظه شماري مي كند، ديگر نمي توان گفت ما منتظر او هستيم، بهتر است بگوييم او منتظر ماست.
اوست كه به انتظار نشسته است تا ما زمينه را آماده كنيم. ولي همه مي دانيم و او نيز مي داند دعاي برخاسته از وجودي كه غرق گناه است به هدف اجابت، اصابت نخواهد كرد
منت گذار بر دل ما، يار و يار باش
لختي مبيت سينه ي اين بي قرار باش
وقتي دعاي ما ره او باز مي كند
گويي مقدرش شده، چشم انتظار باش

نوشته شده توسط :مرضیه موسوی ندوشن