یاس کبود

1. قرب الهی بزرگ‌ترین هدف نظام سلامت و بهداشت در اسلام
در اسلام مسائل به صورت انتزاعی مطرح نمی¬شود. آن‌جا که صحبت از بهداشت و طهارت است، نیت و انجام اعمال قربة ¬الی الله نیز هم زمان مطرح است. عمل صالح در کنار ایمان ارزش می¬یابد و چه بسیار اعمال به ظاهر نیکی که به علت ریا و نیت غیر خدا، بي‌ارزش مي‌گردد و انسان‌ساز نمي‌شود به همين دليل در همه کارها و عبادات، هدفي (قرب الهی و جلب رضای) هست و نتیجه این هم سويی و هدف¬داری، سیر تکاملی انسان است و این ویژگی است که اعتبار و ارزش¬کارها را مشخص می¬کند.
اسلام با تکیه بر وحی، عالی¬ترین رهنمودهای بهداشتی را در اختیار مسلمانان قرار داده است. براي مثال وقتی قرآن با لفظ يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلاَلاً طَيِّباً؛ (بقره/ 169) را به گوش مردم می¬رساند یا می¬فرماید فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى‏ طَعَامِهِ؛ (عبس/ 24)، همه انسان‌ها را به دقت در غذای خود ـ اعم از غذای جسم یا بنا به قول معصوم7 حتی غذای روح و دانشي که می‌آموزد ـ فرا می‌خواند تا انسان به دقت، همه چیز را در غذايی که می¬خورد، مطالعه کند و ببیند آیا آن چه می¬خورد با نیاز بدنش مطابقت دارد؟ آیا حلال و حرام خدا و حقوق جامعه در آن رعایت شده برای او نوش است یا نیش، حق است یا ناحق، بد است یا خوب؟
2. بهره¬مندی از نعمت‌هاي الهی و ارتباط آن با بهداشت و سلامتی
قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا؛ «[اى پيامبر!] بگو: چه كسى زيور الهى را كه براى بندگانش پديد آورد، و روزى‏هاى پاكيزه را، حرام كرده است؟! بگو: «اين [ها] در زندگى پست (دنيا)، براى كسانى است كه ايمان آورده‏اند (اگر چه ديگران نيز از آن‌ها استفاده مى‏كنند)»؛ (اعراف/ 32).
بهره¬ بردن از نعمت‌هاي خدا که پروردگار یکتا برای استفاده بندگان آفریده است، جايگاه ويژه‌اي در سلامت و رفاه انسان دارد و انسان بايد در برابر استفاده از نعمت‌هاي پروردگار شاکر باشد و توانی را که از آن کسب کرده است در جهت نافرماني او به کار نبرد.
«اقل ما یلزمکم لله ان لا تستعینوا بنعمه علی معاصیه»؛ (نهج¬البلاغه، ص 330).
اين حداقل الزامی است که آدمی در برابر پروردگار دارد و اگر این نعمت را در جای خود و به نفع تکامل معنوی و جسمی خود و دیگران به کار برد، در واقع شکر نعمت را به جاي آورده است.
اگر هدف آفرینش، انسان کامل است؛ چنانکه در «لولاک لما خلقت الافلاک» (مجلسي، بحارالانوار، 54، 199) خطاب به رسول اکرم می¬بینیم، آیا کسی شایسته¬تر از انسان با ایمان و صالح برای بهره¬ بردن از نعمت‌هاي خدا وجود دارد؟ در این صورت، شایسته است انسان رو به کمال از نعمت ارزنده و ناشناخته سلامت «نعمتان مجهولتان، الصحه و الامان»؛ (گنج حکمت، احادیث منظومه، 196) کاملاً بهره ببرد و نيز از دیگر نعمت‌ها در حدود تعیین شده‌اش استفاده کند، زيرا «ان الله تعالی اذا انعم علی عبد نعمه احب ان یری علیه اثرها»؛ (مجلسی، 47، 361) خدا ظاهر شدن آثار نعمتش را بر مؤمن می¬پسندد.
3. دوستی خدا
مراعات بهداشت و پاكيزگى، باعث جلب دوستى خدا می¬شود.
… إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ؛ (بقره/222) «… خداوند توبه‌كاران را دوست دارد، و پاكان را (نيز) دوست دارد».
4. رستگاری در روز قیامت
در قرآن کریم پرهيز از آلودگي‌ها، زمينه دست‌يابى به رستگارى و آسایش روز قیامت معرفي شده است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ (مائده/ 90) «اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! شراب و قمار و بت‏ها و چوب‏هاى شرط‌بندى، فقط پليدند [و] از كار شيطان‏اند؛ پس، از آن‏[ها] دورى كنيد، باشد كه شما رستگار شويد».
قُل لاَ يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُوا اللّهَ يَاأُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ (مائده / 100) «بگو: «پليد و پاكِ [ نيكو ] مساوى نيستند، هر چند فزونى پليد [ها] تو را به شگفتى اندازد؛ پس اى خردمندان! خودتان را از [عذاب‏] خدا نگه داريد، باشد كه شما رستگار شويد».
در این آیه خباثت در مقابل پاکیزگی قرار دارد. با توجه به معنای خباثت و تأکید قرآن بر رعایت تقوی و تفکر اهل نظر و اندیشه، روشن مي‌شود که بهداشت و سلامتی در اسلام فقط در گسترة جسمانی نیست، بلکه روح و روان انسان را نیز شامل می‌شود.

 بر گرفته از مجله تخصصی قرآن و علم