یاس کبود

«روایت هل من ناصر ینصرنی » حسرتیست که در پهنه ی تاریخ دذر دل شیعه جا مانده است . هر کدام با این افسوس دست به گریبان است که ای  کاش در آن زمان و در آن سرزمین بیدار و ستم می بودند و فریاد یاری خواستن مولایشان را لبیک می گفتند ولی چه سود که زمان گذشته باز نمی گردد . اما امروز و در فتنه های اخر الزمان گویا دوباره این فراد بلند است چرا که دست ناپاک سوداگران بازار مکاره دنیا به سمت پاک تزین حرم ها دراز شده است . تیر مسمومی که گلوی نازک علی اصغر را در هم درید ، حرم مدافع حریم ولیت را نشانه رفته است . امروز فرصتیست تا انسانهای آزاده با عهدی که شبهای عاشورا با سید وسالار شهیدان می بستند استوار بمانند و عزم جزم کنند بر دفاع از همه پاکی ها در برابر همه ی ظلمتها و نا پاکی ها . اینجاست که همه می توانند مرحمی باشند بر این دردی که تا ابد در دل اهل بیت سید الشهدا ماند ، وقتی ندا بر آمئد :

ای اهل حرم میر و علمدار نیا مد      

        سقای حرم سید و سالار نیامد       

و امروز می یایند آزادگانی که دست نامحرمی که قصد این حرم را  کرده باشد ازد بازو قلم کنند .

مرضیه موسوی ندوشن