یاس کبود

نذير « خودروي روباتيك بدون سر نشبن »

امروزه گونه ای دیگر از جنگ افزار های رباتیک در حال تکامل است که از آن ها به عنوان UGV یاد می شود.این جنگ افزارها برپایه خودروهای زرهی سبک ساخته میشود؛ با این تفاوت که دارای سیستم های کنترل از راهدور و سامانه های اپتیک و مادون قرمز است. این جنگ افزار ها عموما از تکنولوژی هایبرید -که متشکل از موتوربرقی به عنوان موتور اصلی و یک موتور کوچک برای تامین انرژی الکتریکی است-استفاده میکنند. مزیت عمده اینتکنولوژی تصاعد گرمای کم و بی صدا بودن است که برای جنگ های شهری و ضدتروریستی بسیار مناسب است.کشور عزیزمان هم با توجه به اهمیت این جنگ افزارها، گونه ای از آن را با نام نذیر تولید کرده است.

در اولین نگاه طراحی ماجولار و منحصر به فرد آن جلب توجه می کند. نخستین بار است که در کشورمان بدنه ایبا چنین طراحی ای ساخته میشود. نکته حائز اهمیت در مقاومت بدنه زره پوش ها فقط ضخامت و کیفیت فولاد نیستبلکه طراحی تا اندازه زیادی بر این مهم تاثیر دارد. از این رو بدنه این خودرو با خم های V شکل سعی در منحرفکردن امواج انفجار دارد.
علاوه بر طراحی بسیار عالی چهار نارنجک دودزا در اطراف بدنه میتواند پوشش دیداری نیز برای جنگنده ایجادکند.در زمینه حرکتی نیز از سامانه چهار چرخ متحرک و سامانه تعلیق نیمه مستقل برای هرکدام از چرخ ها تعبیه شدهاست. موتور اصلی نذیر یک نمونه برقی است و انرژی آن توسط یک پیشرانه درون سوز تامین می شود.

در زمینه کنترل نیز نذیر از یک دوربین اپتیک گردان روی برجک و یک سامانه مادون قرمز بهره می برد. با بهرهگیری از تیربار سبک 7.62 میلی متری و یا انواع موشک ضد زره و ضد تانک عملا در زمینه حمله هم حرف هایزیادی برای گفتن دارد.حتی اگر انرژی باتری ها و سوخت هم تمام شود، بازهم نذیر با اتکا بر پنل های خورشیدی خود میتواند خود را ازمهلکه برهاند.شایان ذکر است که نمونه 6 چرخ نذیر هم تولید شده که میتواند در دل خود 600 کیلوگرم تجهیزاترا جای دهد.

قایق پرنده رادار گریز دریایی

محققان مبتکر ایرانی برای نخستین بار موفق به ساخت قایق پرنده شده اند. این شناور پس از رسیدن به سرعتمناسب، از سطح آب فاصله میگیرد و در سرعت بالا و در ارتفاع پرواز می کند. با توجه به جدا شدن شناور از سطحآب نیروی مقاوم هیدرو دینامیکی کاهش یافته و دستیابی به سرعت های بالاتر با وجود موتوری با توان پایین تر رامیسر خواهد کرد.
شکل کلی این قایق پرنده مشابه هواپیما با بال دلتای معکوس است و بدنه آن از طرح قایق های تندرو گرفته شده است.این قایق پرنده رادار گریز است و قابلیت مانور بسیار بالا روی آب، عملیات در آب و هوای نامساعد جوی و پرتابچند موشک همزمان را دارد و میتواند در ارتفاع 20 متری ازسطح آب پرواز کند. سرعت وصف ناپذیر این قایقپرنده کاملا ایرانی هم851 کیلومتر در ساعت یا 221 گره دریایی است. این قایق زیر نظر نیروی دریایی سپاهپاسداران انقلاب اسلامی ایران ساخته شده است.

جنگنده قاهر 313 

جدیدترین جنگنده ایرانی موسوم به قاهر که شاهکار متخصصین و مهندسین صنایع هوایی ایت بهمن ماه سال 1391رونمائی شد. این پرنده توانایی حمل تسلیحات پیشرفته را دارا بوده و از قدرت تهاجمی بالایی برخوردار است.مراحل ابتدایی تولید تا ساخت حدود سه سال زمان برده است که نشانه عزم جدی و مدیریت قوی برای تولید محصولیجهت حراست از میهن عزیزمان است. طراحی این هواپیما کمترین شباهتی به نمونه های موجود در کشور نداشتهو تنها با برخی از هواپیماهای پنهانکار دنیا شباهت اندکی دارد. مدلسازی این جنگنده در نرم افزارهای طراحی کلاسCAD مانند CATIA که امکان اتصال به ماشین های پیشرفته تولید و نمونه سازی سریع را برای انجام مراحلساخت را دارد انجام شده است. برای دستیابی به فرم بهینه آیرودینامیکی هواپیما، آزمایشهای قاهر در تونل باد انجامشده است. آزمایشهای پرواز فراوان در حدود 1000 ساعت نیز با مدل قابل پرواز قاهر انجام شده است .

تک موتوره بودن هواپیما و تک چرخ بودن ارابه های فرود باعث کاهش مصرف سوخت کلی،سهولت در تعمیر و نگهداری و کاهش وزن این جنگنده شده اشت به طوری که وزن کلی آن بین12 الی 14 تن تخمین زده میشود.اگرچه هنوز درباره پیشرانه قاهر سخنی به میان نیامده است ولی احتمالا از یک پیشرانه توربوفن مهندسی معکوس شده مانند J-85 که در جنگنده F-5 به کار رفته استفاده میشود.وجود دو ورودی هوای مجزا برای موتور به دلیل ایجاد زاویه غیر مستقیم، قابلیت رادارگریزی قاهر را تقویت کرده است.

این جنگنده علی رغم طولی کمتر از 16متر قادر است دو بمب907 کیلو گرمی یا حداقل 1 موشک هوا به هوا R-37 یا PL-12 را در
محفظه حمل تسلیحات خود جای دهد.
پیش بینی میشود که بیش تر تسلیحات قاهر در محفظه داخل بدنه بین دو ارابه فرود اصلی جاسازی شود.جنگنده قاهر از نرم افزاری برای محاسبه سطح مقطق راداری برخوردار است که پیشرفت بسیار مهمی برای بهبود محصولات دفاعی کشوربه حساب می آید.
در کابین خلبان نیز از صفخات نمایش دیجیتالی برای سهولت کنترل پرنده استفاده شده است و همچنین کابین خلبان دید عالی و 360 درجه ایبرای عملیات های کم ارتفاع دارد که در نوع خود بسیار عالی و کاربردی است.
طراحی بال ها و هدایتگر ها نیز به گونه ای انجام پذیرفته که از کمترین سطح مقطع راداری برخوردار باشد به طوریکه شناسانی آن برای
نیرو های دشمن مشکل باشد. استفاده از مواد جاذب امواج رادار نیز تاثیر بسزایی در این مهم داشته است.
امید است با شناسایی استعدادهای این صنعت و فراهم آوردن زمینه های آن، کشور عزیزمان در راستای استقلال و حتی صدور هواپیماهای
رادار گریز گام مهمی بردارد.