یاس کبود

مسعودی در کتاب اثباه الوصیه می نویسد :((هنگامی که امام جواد علیه السلام به بغداد آمد معتصم و جعفر پیوسته در فکر کشتن امام بودند . جعفر خواهرش ام الفضل را برای توطئه خود برگزید . معتصم و جعفر خوشه انگور رازقی را زهر اگین کردند و محرمانه به ام الفضل دادند . او انگور را نزد امام جواد نهادند و آن حضرت انگور رازقی را دوست می داشت، از آن خورد . ساعتی نگذشت که امام جواد علیه السلام مسموم شده است . ام الفضل که همان دم پشیمان شده بود گریست. امام جواد به او فرمود:این گریه چیست؟سوگند به خدا به فقیری گرفتار شوی که قابل جبران نیست و به بلایی دچار شوی که پنهان نمی ماند .

نفرین امام موثر واقع شد و پس از مدتی زخمی در مخفی ترین اعضا ی ام الفضل پیدا شد و او همه ی دارایی اش را صرف درمان خود کرد و سودی نداشت و سر انجام در نهایت فقر و بد بختی به هلاکت رسید . برادرش جعفر نیز در حال مستی به چاهی افتاد و مرد . 

برگرفته از کتاب :پند های جاویدان ، اثر :محمد محمدی اشتهاردی ،صفحه 684