یاس کبود

غدیر حکایت یک برکه نبود.

 غدیر طغیان اقیانوسی بود به ژرفاي رسالت انبياء.

 غدیر روز تفسیر مقام لیله المبیت بود.

 غدیر ترجمه ای از شکوه بزرگ خیبر بود.

 غدیر آئینه تمام نمای جنگ خندق بود.

 غدیر چکیده اي از فلسفه رسالت انبیاء بود.

و شیعه چقدر مظلوم است که از این بیکران لایزال، فقط به یک جمله بسنده کرده است: « من کنت مولا  فهذا علی مولاه»

شکوه غدیر را خالق غدیر می داند و لحظه لحظه ي سرنوشت مردمان بعد از رحلت رسول الله را حضرتش به زيبايي  تفسیر می کند و مي گويد بد عهدي ها و كج فهمي هايشان را، ولي كجاست ذره اي بصيرت؟

غدیر روزیست که پرده های نفاق از چهره منافقان کنار زده می شود و بر آنها که، در سر، نقشه ها دارند حجت به پایان می رسد؛ و از وقوع جنایتی بزرگ در حق محمد و آل محمد(صلوات الله عليهم اجمعين) پرده برداشته می شود و به همه بی خبران از عقوبت الهی، بیم داده می شود، ولی چه می شود کرد وقتی رسوب جهل هنوز در وجود عامه عرب زدوده نشده است؟

غدیر روزیست که اولین تفسیر از آیات فرستاده شده ی قرآن، در منزلت مولای مومنان، به زبان گوياي رحمه للعالمین محقق مي گردد.

غدیر روزی بود که حضرت رسول(صلي الله عليه و اله) ملاک حلال و حرام خداوند را، حکم غیر قابل انکار خود و امیر المومنین عليه السلاممعرفی نمود؛ تا تاریخ شهادت دهد بر شقاوت و سنگدلی آنها که آب را در کنار دریای خروشان فرات، بر فرزندش حرام کردند.

غدیر روزی بود که دریای برهان و دلیل، بر ولایت علی بن ابی طالب و فرزندانش تا آخرالزمان، بر مردمان عرضه شد و آنچنان قاطع عنوان گردید که برپا کنندگان خیمه سقیفه، از مهاجرین و انصار نیز، چاره ای جز بیعت و اطاعت در آن مجلس نداشتند.

غدیر روزی بود که قرآن به زیبایی تفسیر شد و اسرار نهفته در پس آیات نور برملا گردید، تا دعوی مولای مومنان که «من قرآن ناطقم»، در اعلاء درجه خود، مجسم گردد.

امروز روزی بود که تردید در ولایت علی(عليه السلام) با تردید در رسالت رسول آخرالزمان همسنگ شد.

غدیر روزی بود که وعده ي قیام دادگستری، از سلاله نبوی به همگان بیان شد و نقشه ي راه بشریت، ترسیم گردید و تجسم عینی از امام آخرالزمان در مقابل مردمان قرار داده شد تا هیچ منکر غرض ورزی را، یارای انکار آن نباشد.

غدير روزي بود که بهترین میزان در سنجش اعمال برای همه انسانها مهیا گردید تا هر کس بتواند راه خود را از راه حق بسنجد و بر رستگاری یا گمراهی خود شهادت دهد.

غدير روزي بود كه دين پر فروغ الهي، كامل شد.

غدير روزي بود كه فضيلت هاي علي (عليه السلام) بر همگان، آشكارا فرياد زده شد.

غدير روز تفسير سوره  هل اتي بود.

غدير روز مژده بهشت بر مجريان دستور تولي و تبري بود.

غدير روز بيعت با خالق يكتا بود.

وخوشا به حال آنها كه دل را در بركه غدير تطهير كرده اند.

از بركه تا سقيفه راهي نبود بي عشق                       شيرين به كامتان باد اين عشق لافتايي

نوشته شده توسط مرضيه موسوي ندوشن